مهدی واحدیان اردکانی
Vahediyan288@yahoo.com
فرازی چند از وصیتنامه سیاسی - الهی بنیانگذار جمهوریاسلامی رهبر کبیر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در بخشی از وصیتنامه سیاسی - الهی خود بهموضوع مجلس شورای اسلامی و خصوصیات نمایندگان شایسته مجلس پرداختهاند.
امام خمینی(ره) چنین مرقوم فرمودهاند: امام خمینی(ره) چنین مرقوم فرمودهاند:از مهمات امور تعهد وکلای مجلس شورای اسلامی است.ما دیدیم که اسلام و کشور ایران چه صدمات بسیار غمانگیزی از مجلس شورای غیرصالح و منحرف،از بعد از مشروطه تا عصر رژیم جنایتکار پهلوی و از هر زمان بدتر و خطرناکتر در این رژیم تحمیلی فاسد خورد و چه مصیبتها و خسارتهای جانفرسا از اینجنایتکاران بیارزش و نوکرمآب به کشور و ملت وارد شد.در این پنجاه سال یک اکثریت قلابی منحرف در مقابل یک اقلیت مظلوم موجب شد که هر چه انگلستان و شوروی و اخیرا آمریکا خواستند با دست همین منحرفان از خدا بیخبر انجامدهند و کشور را به تباهی و نیستی کشانند.
اکنون که با عنایت پروردگار و همت ملت عظیمالشان سرنوشت کشور به دست مردم افتاد و وکلاء از خود مردم و با انتخاب خودشان بدون دخالت دولت و خانهای ولایات به مجلس شورای اسلامی راه یافتند،امید است که با تعهد آنان به اسلام و مصالح کشور جلوگیری از هر انحراف بشود. وصیت اینجانب به ملت در حال و آتیه آن است که با اراده مصمم خود و تعهد خود به اسلام و مصالح کشور در هر دوره از انتخابات وکلای دارای تعهد به اسلام و جمهوری اسلامی که غالبا بین متوسطین جامعه و محرومین میباشند و غیرمنحرف به سوی غرب یا شرق و بدون گرایش به مکتبهای انحرافی و اشخاص تحصیلکرده و مطلع بر مسائل روز و سیاستهای اسلامی به مجلس بفرستند. از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این عصر و عصرهای آینده میخواهم که اگر خدای نخواسته عناصر منحرفی با دسیسه و بازی سیاسی وکالت خود را به مردم تحمیل نمودند،مجلس اعتبارنامه آنان را ردکنند و نگذارند حتی یک عنصر خرابکار وابسته به مجلس راه یابد.وحضور همگانی مردم در پای صندوقهای رای و دقت آنان در انتخاب نمایندگانی صالح و با تقوا و معتقد به نظام و ولایت فقیه، راهکاری برای پاسداری ارزشها و بقای حکومت دینی است. مردم باید در این امتحانهای بزرگ الهی، برای ماندگاری دین و نظام، پا به عرصه دفع خائن و انتخاب خادم درستکار بگذارند و در این میدان، رضای خداوند را بر رضای خویشتن مقدم دارند؛ تا همچنان ضامن ترویج فرهنگ اسلام عزیز و نفی سلطه جهانخواران و مستکبران شوند! از این رو امام بزرگوارمان در پایان عمر شریف خود فرمودند: «من در ایام آخر عمر با امیدواری کامل و سرافرازی از نبوغ شما به سوی دار رحمت حق کوچ میکنم. سرفرازی و مباهات آنگاه به حد کمال خواهد رسید که در ا نتخابات مجلس شورای اسلامی، چون انتخابات ریاست جمهوری، کمال رشد انسانی - اسلامی خودتان را نشان دهید. شما ای ملت عزیز که برای خدا و جلب رضای او به پا خاستید و با تأیید و توفیق ذات مقدسش به پیروزی معجزه آسا رسیدید، اکنون نیز در این مرحله که مقام امتحان است، کوشش کنید که مصالح اسلام و کشور اسلامی را فدای منافع شخصی یا گروهی نکنید. من انتظار دارم که وحدت کلمه خود را حفظ و در انتخاب وکلای خود رضای حق را بر رضای خود مقدم دارید.» زمانی این رضایت حاصل میشود و همه مرضی خداوند عزیز میگردیم که معیارهای انتخاب اصلح را مد نظر قرار دهیم و نمایندهای را برگزینیم که دارای ویژگیهای ذیل باشد، که امام بزرگوارمان همواره بر آن پای میفشردند:
1. اشخاصی که انتخاب میکنید، سوابقشان را مطالعه کنید... در زمان سابق چه جور بودند، در زمان انقلاب چه جور بودند، از اول انقلاب تا حالا چه جور بودند و سوابق خانوادگیشان چه هست، عقایدشان چه هست و مقدار معلوماتشان چه هست.»(1)
2. افرادی را انتخاب کنید که متعهد به اسلام شرقی و غربی نباشند، بر صراط مستقیم انسانیت و اسلامیت باشند.»(2)
3. کسانی را که انتخاب میکنید، باید مسایل را تشخیص دهند، نه از افرادی باشند که اگر روس یا امریکا یا قدرت دیگری تشری زد، بترسند؛ باید بایستند و مقابله کنند.»(3
4. مردم شجاع ایران با دقت تمام به نمایندگانی رای دهند که... طعم تلخ فقر را چشیده باشند و در قول و عمل مدافع اسلام پا برهنگان زمین... و مدافع اسلام ناب محمدی (ص) باشند.»(4
5. «باید اشخاص امین و صادق در مجلس شورا بروند که مقررات شما را بر طبق خواستههای خدای متعال پیاده کنند.»(5
6 «سرنوشت اسلام و کشور خود را به دست کسانی دهید که به اسلام و جمهوری اسلامی و قانون اساسی معتقد و نسبت به احکام نورانی الهی متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت کشور مقدم ندارند.
7. «انتخاب اصلح برای مسلمین، یعنی انتخاب فردی که تعهد به اسلام و حیثیت آن داشته باشد، و همه چیز را بفهمد و چون در مجلس، اسلام تنها کافی نیست، بلکه باید مسلمانی باشد که احتیاجات مملکت را بشناسد و سیاست را بفهمد و مطلع به مصالح و مفاسد کشور باشد و ممکن است به شما و گروه شما هم مربوط نباشد، که اگر اصلح را انتخاب کردید، کاری اسلامی میکنید و این محکی است برای خودتان که تشخیص بدهید انتخاب برای اسلام است یا برای صلاح خوتان.»(7) اگر انتخاب، برای اسلام باشد، در این صورت، رضایت حق را بر رضای خویش مقدم داشتهایم و سعادت دو سرا و کمال خود را تدارک دیدهایم؛ و حافظ و نگهبان جمهوری اسلامی ایران گشتهایم.
پی نوشت ها
1.صحیفه نور، ج 9، ص 177 2. همان، ج 11، ص 284 3. همان، ج 18، ص 198. همان، ج 4، ص 194 5. همان، ج 5، ص 253 6. همان،ج11، ص 269 7. همان، ج 18، ص 152 ادامه داردهمان،ج11، ص269 7. همان، ج 18، ص152
امام خمینی(ره)در پیامی به مناسبت پنجمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، حضور ملت در حوزههای رایگیری و انتخاب نمایندگان اصلح را وظیفه شرعی و عقلی مردم اعلام کردند.
امام در این پیام فرمودند: یکی از وظایف مهم شرعی و عقلی ما برای حفظ اسلام و مصالح کشور،حضور در حوزههایانتخابیه و رایدادن به نمایندگان صالح، کاردان و مطلع بر اوضاع سیاسی جهان و سایر چیزهایی است که کشور به آنها نیاز دارد،چه از روحانیون باشند،چه نباشند و مجلس چنانچه محتاج به علما و روحانیون مطلع از احکام شرعی و سیاسی اسلام است،محتاج به متخصصین رشتههای مختلفی است که کشور احتیاج به آنها دارد.
مجلس امروز مواجهاست با دنیای پرآشوب صنعتی و سیاسی پیچیده و فرهنگهای غربی و شرقی و صحنههای تنازع بقاء بینالمللی و چنین مجلسی باید انباشته از مطلعین و دانشمندان و متخصصان در هر رشته باشد و لازم است کسانی که کاندیداهایی به ملت معرفی میکنند،در نظر داشتهباشند که از مطلعین هر رشته تخصصی چند نفری در بین کاندیداهای آنها باشد و اگر کسی یا کسانی را در در غیر گروه یا صنف خود یافتند که از افراد گروهشان لایق تر است،او را کاندید کنند.
مساله انتخابات یک امتحان الهی است که گروه گرایان را از ضوابط گرایان گرایان ممتاز میکند و مومنین و متعهدین را از مدعیان جدا مینماید و کسانی که خود را کاندید میکنند یا کاندید گروهی هستند،اگر خود را صالح برای وکالت در یک چنین مجلسی نمیدانند و وجود آنها در این مکان نفعی برای کشورشان ندارد،خدای متعال را در نظر بگیرند و رضایاو را بر رضای خود مقدم دارند و حضرات روحانیون از ائمه جمعه و جماعات یا سایر آقایان محترم توجه کنند که شهرهای خود رااز خدمتگزاران به ملت و بندگان صالح خدا خالی نکنند که خدمت به مردم و رفع حاجات آنان و تربیت علمی و اخلاقی بندگان خدا که شغل شریف روحانیت است بر هر چیز مقدم است مگر آنکه بدانند وجود آنها در مجلس برای خدمت به اسلام مفیدتر است.
میزان در نظر همه ارزش خدمت باشد، نه خدای نخواسته تحصیل مقام و شما میدانید در جمهوری اسلامی مقاماتی که در رژیمهای دیگر مطرح است و برای تحصیل آن دست به همه نوع فعالیت مشروع یا غیرمشروع میزنند مطرح نیست و اساسا این مقامات ارزشی ندارد مگر آنکه خدمت به خدا و خلق خدا باشد.
صحیفه نور جلد ۱۸صفحه ۲۳۲
هر چه به زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی هشتم نزدیک میشویم فضای انتخابات بر جامعه حکم فرما میشود و مردم و مسولان نظام برای خلق یک حماسه بزرگ و ملی دیگر خود را آماده میکنند.در هر انتخاباتی رای دهندگان طبق معیارهای خاصی دست به انتخاب میزنند که از جمله میتوان به : پایبندی به اعتقادات ، قوم و خویشی ، برنامه و راه کار ، شعار های محوری ، نحوه تبلیغات ، نگاه به اطرافیان ، وابستگی حزبی و ... اشاره نمود.
از میان موئلفه های فوق بدون شک وابستگی به احزاب سیاسی قانونی در کشور برای برخی از افراد مردم مهم تلقی میشود. وجود و پذیرش این مولفه در انتخابات های عمومی یکی از پیش شرط های توسعه سیاسی است. اگر تعداد بیشتری از آحاد مردم با استفاده از این فاکتور دست به انتخاب بزنند ، آن جامعه را در مسیر توسعه سیاسی قلمداد میکنند و برعکس آن نیز صادق است .
انسان وقتی که در مسیر انتخاب قرار میگیرد باید تمام توان علمی خویش را به کار ببندد و از سر آگاهی دست به انتخاب بزند ، عقل حکم میکند که هر چه تاثیر انتخاب در زندگی و آینده انسان بیشتر باشد حساسیت و دقت بیشتری باید مد نظر قرار گیرد و در انتخاب شرایط و فاکتورهای علمی و کارشناسی شده بیشتری منظور دارد. این یک اصل پذیرفته شده است که کاندیدای حزبی از کاندید مستقل ، بیشتر پایبند برنامه ها و راه کارهای ارائه شده خود است. زیرا کاندیدای حزبی در صورت اجرایی نکردن برنامه های مدون خود ، حزب پشتیبان خود را به زیر سوال خواهد برد و در انتخابات آتی امیدی به موفقیت کاندیدای حزب فوق نیست.ولی در عوض کاندید مستقل میتواند از میثاقی که با مردم بسته است طفره رود و با رسیدن به کرسی وکالت یا ریاست جمهوری تغییر 180 درجه ای در برنامه های خود دهد.
اما نگاهی اجمالی به آمار انتخابات های گذشته ، اعم از ریاست جمهوری و یا مجلس شورای اسلامی نشان میدهد که ما برای گذر از فرهنگ سنتی انتخاب ، تا مرز توسعه سیاسی باید زمان بیشتری را طی نماییم. حال که در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی قرار داریم و تا این انتخابات فاصله زمانی زیادی باقی نمانده است ، چه اتفاقی خواهد افتاد . میشود این دیدگاه و این نمونه آماری را به دیگر انتخابات ها از جمله انتخابات آتی مجلس هشتم تعمیم داد؟ آیا جامعه ایران توانسته است فاصله خود را تا انتخاب بدون توجه به مسائل سنتی و تنها با توجه به برنامه و خاستگاه حزبی دست به انتخاب بزند؟ البته تا حدودی بعید مینماید. و اگر هم به صورت نسبی تاثیر داشته باشد در شهرستانهایی با آمار جمعیتی پایین که فرهنگ سنتی و عشیره ای هنوز حرف اول را میزند و زیر ساختهای فرهنگ مدرن در آنها چندان گسترش نیافته است. نمیتوان امید چندانی به تاثیر احزاب و برنامه آنها داشت.
انتخابات در هر نوعی که باشد فرصتی است که حکومت های مردمسالار در اختیار مردم قرار میدهند تا آنها به صورت مستقیم مسولان نظام را انتخاب نمایند و در این فرایند آنان نیز غیر مستقیم از جانب همین مردم امورات کشور را در راستای خدمت به ملت به پیش ببرند ، تفاوت نظام های مردم سالار و دموکراسی با حکومتهای استبدادی تنها در این شیوه رایج یعنی انتخاب مسولان حکومت است . برگزاری انتخابات آزاد و سالم نشان دهنده این واقعیت است که اصل و اساس مردم هستند و به همین خاطر است که میزان شرکت مردم در انتخابات عمومی یک کشور یکی از فاکتورهای اساسی مشروعیت آن نظام میباشد و در رفع تهدیدات خارجی و ناامید کردن اپوزیسیون های فرامرزی برای اخلال در کشور و ایجاد روابط دوستانه با سایر کشورهای دموکراتیک جهان نقش مهم و ارزنده ای ایفا مینماید. حال به تعبیری انتخابات به عنوان یک شمشیر دو لبه عمل میکند اگر درست از آن استفاده گردد ، سعادت ملت و دولت را به ارمغان می آورد ، در غیر این صورت موانعی در سر راه پیشرفت ملت و دولت به وجود خواهد آورد . اینجاست که تلاش ما به عنوان کسانی که برای این نظام ایثارها کرده و هزینه ها داده ایم باید حضور حداکثری در پای صندوق های رای و انتخاب آگاهانه از اولویت های اصلی ما باشد اگر از این فرصت درست استفاده نگردد چه بسا ضرر های غیر قابل جبرانی متوجه جامعه می گردد.مسولان ارشد نظام خصوصا مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بیشتر روی مشارکت حداکثری مردم تاکید دارند تا انتخاب فرد یا اراد خاصی . باید از این توصیه ها نهایت استفاده را برد و به عنوان راهبرد اساسی در امر برگزاری انتخابات از آن سود جست.
مجلس شورای اسلامی به عنوان یکی از ارکان مهم و سرنوشت ساز نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران با کارکردهای متنوع و اثر بخش خود میتواند مجموعه دولت را با انتقاد و سوال و تذکر و در نهایت اهرم فشار استیضاح زیر نظر داشته و کنرل نماید مجلس با نظارت مستمر و مداوم خود از حقوق ملت در برابر دستگاه های دولتی حمایت میکند و بنا بر نص صریح قانون حق اظهار نظر در تمام مسائل خارجی و داخلی را داراست و کسی هم حق پیگری و مواخذه و یا جلوگیری از اظهار نظر نماینده مجلس را که در راستای خدمت به مردم نظرات خویش را عنوان نموده است ، ندارد و به تصریح قانون اساسی که میثاق ملی و دینی جامعه است نماینده مصونیت پارلمانی دارد.در یک کلام چه سخنی بالاتر از این گفته های امام راحل(ره) که فرمود: مجلس در راس امور واقع است . یا : مرکز همه قانونها و قدرتها مجلس است .و یا : هیچ کس حق ندارد به مجلس جسارتی بکند.
فراتر از نقش نظارتی مجلس ، نقش اصلی قانونگذاری و تصویب لوایح و طرح هاست . آیا مردم ما به خوبی میدانند که فلان قانون یا فلان بخشنامه که امروز در جامعه ساری و جاری است ، نشات گرفته از انتخاب دیروز آنهاست؟ آیا این قانون و بخشنامه همان خواست و توقعات ما بود که از فیلتر مجلس و نمایندگان عبور کرد و امروز به خود ما برگشت داده شده است؟ یا نه این چیز دیگر و جدای از آن خواسته های ما بوده؟ اینجاست که ارزش تک تک آرای ما به خوبی درک و احساس میشود.ما با انتخاب افرادی برای تعیین سرنوشت خود در واقع چک سفید امضاء به آنها میدهیم . پس باید مواظب باشیم که در انتخاب کوچکترین اشتباه نتیجه آن متوجه خود ما خواهد شد.
یک مشکلی که مشکل ما در اکثر انتخابات های مجلس شورای اسلامی گذشته بوده ، این است زمانی که پای صندوق های رای میرویم به شخص رای میدهیم نه به برنامه ، خواسته های کاندید را مد نظر داریم و نه خواسته ها و انتظارات خود را ، مثلا فلان کاندید آدم فقیری است به او رای میدهیم تا کمی وضع مادیش بهتر شود. خوب که نگاه میکنید این مورد جزء هیچکدام از اهداف و وظایف نمایندگی نیست!! یا اینکه فلانی قوم و خویش است ، نمیشود او را از خود برنجانیم ، این مورد هم جز اهداف و برنامه های نمایندگی نیست!! یا اینکه فلانی جزء سادات است ، این خوب است و احترام هم لازم ، اما چه تاثیری در قانونگذاری ، تصویب یا تایید لوایح و طرح ها یا نظارت بر مجموعه دولت دارد. ایا صرف جزء سادات بودن میتواند باعث بوجود آمدن یک نطق آتشین در دفاع از حقوق مردم محروم باشد.
پس چگونه انتخاب کنیم تا اشتباه مان کم شود و امیدی به بهبود اوضاع منطقه ای خود داشته باشیم ؟
برای شناخت نماینده اصلح راههای مختلفی است که باید به آنها اهمیت داده شود.
راه اول این است که خود انسان با تحقیق و سعی و تلاش فردی را که دارای ملاکهای ارزشی و شرایط لازم است از بین کاندیداها پیدا کرده و او را به نمایندگی خود در مجلس انتخاب نماید مثلا وقتی میگوئیم یکی از ملاکها و معیارهای نماینده تقوی است و قرآن نیز گرامیترین افراد نزد خدا را با تقواترین افراد میداند منظور این نیست که حد اعلی تقوی را داشته باشد زیرا مجلس به نمایندگان زیادی احتیاج دارد و طبعا افرادی که در حد اعلی از تقوا باشند بسیار نادر هستند. منظور حد اَدنی از تقوا هم نمیباشد چون نماینده بیتقوا بدرد نمیخورد بلکه منظور این است که از اتقی شروع کرده تا هر تعدادی که نیاز داریم انتخاب نمائیم نه اینکه چون حد اعلی از تقوا وجود ندارد دست از انتخاب و رأی دادن بکشیم و یا رأی سفید در صندوق بیندازیم پس همانطوریکه در اقامه نماز باید نماز را با وضو خواند و اگر آب نباشد نمیشود از نماز گذشت و آنرا رها کرد بلکه باید با تیمم نماز خواند و یا در صورت عسر و حرج به صورت خوابیده و یا با اشاره چشمها نماز میخوانیم. یعنی تا ممکن است به بهترین وجه و اگر نشد تا حد امکان سعی میکنیم، در تعیین نماینده نیز سعی و تلاش شود تا بهترینها انتخاب شوند.
راه دوم: از وضعیت طرفداران کاندیداها میشود به خود کاندیداها پی برد و آنان را شناخت. از مویّدین آنها میشود وضعیت خود آنها را تشخیص داد باید دید چه کسانی او را تائید کردهاند و رأی به او چه کسانی را خوشحال میکند آیا باعث شادی دشمنان انقلاب میشود یا خوشحالی دوستان انقلاب آیا اطرافیان از انسانهای خوب و صالحی هستند یا انسانهای ظالم و گناهکار آیا از رفتن او به مجلس، ابر قدرتها مثل آمریکا و اسرائیل خوشحال میشوند یا ناراحت، اگر رفتن او به مجلس، باعث رضایت اجانب است او لایق مجلس نخواهد بود همانگونه که امام فرمود هر وقت دیدید دشمن یا اجانب از شما تعریف میکنند در خودتان شک کنید زیرا تعریفهای آنها بیجهت نیست و حتما بعضی از اعمال شما به نفع دشمن و به ضرر انقلاب است که باعث خوشحالی آنها شده است کسانی که با بزرگان نظام مخالفت میکنند یا دل رهبری را بدرد میآورند و باعث نارضایتی رهبری میشوند جز اینکه آب به آسیاب دشمن ریخته و به ملت و نظام خود خیانت میکنند کاری انجام نمیدهند.
راه سوم اینکه اگر نتوانستیم تشخیص دهیم، برطبق آیه قرآن(فاسئلوا اهل الذکر ان کنتم لا تعلمون) یعنی از اهل ذکر و علما بپرسید از اهل خبره بپرسید باید به دنبال علما و روحانیون مورد اعتماد رفت که امین مردم بوده و نفع و ضرر مردم را تشخیص میدهند و میدانند چه کسانی مصلحت نظام و مردم را تشخیص داده و به آن عمل میکنند و چه کسانی به نفع شخصی و ضرر مردم اهتمام میورزند که طبعا باید به بزرگان مورد اعتماد خود رجوع کرد و از آنها پرسید و حضرت امام در پیامهای مختلف خود همیشه مردم را در صورت مواجه شدن با مشکل و تشخیص اصلح رجوع میداد به علما ، مراجع و بزرگان زیرا آنها کسانی هستند که میتوانند روشی ساده در انتخاب اصلح برای افرادی باشد که وقت تحقیق از کاندیداها را نداشته و نتوانستهاند در تحقیقات خود به نتیجهی خوبی برسند.پس باشد که با حضور خوددر روز 24 اسفند ماه 86 کسی را انتخاب کنیم که درد دین داشته باشد زجر کشیده برای انقلاب حافظ منافع میهنی وملی ما باشد باعث آبروی ایران وانقلاب باشد پیرو خط امام ولایت فقیه ورهبری باشد برای مردم کار کند نه فقط برای خود به معنای واقعی نماینده ووکیل مردم باشد نه طلبکار آنهاونماینده ای باشد که بتواند حق مردم ،انقلاب وایران را در تمامی زمینه ها اداء کند انشا الله
یزدفردا